10 oktober 2011; Amsterdam AvL en shoppen

Donderdagavond heb ik Fleur al naar mijn ouders gebracht, omdat het vrijdagochtend vroeg opstaan, om dan direct richting A'dam te vertrekken. Vanwege eventuele files maar ruim optijd vertrokken; hebben er uiteindelijk ook 2 uur over gedaan. Gelukkig nog even tijd voor een bakkie koffie en dan richting wachtruimte. We worden netjes optijd geroepen en zijn bijna nog sneller weer buiten.
Bloedwaarde zijn goed; ik ben voldoende onderdrukt; dus kan met de zelfde hoeveelheid medicijnen verder.
Voor degene die het wat zegt: T4: 33; TSH: < 0,1 en tg: 0.
Verder heeft de dokter mijn hals nog even gevoeld (eventuele opgezette klieren denk ik); en dat was ook allemaal goed.
En toen werd het meest spannende deel besproken: het eerste echte onderzoek of alle schildklier(kanker)cellen echt weg zijn. Nou dat was een domper: het onderzoek kan namelijk nog niet plaatsvinden, het goedje (Thyrogen, TSH wt chemisch is vervaardigd) waar ik op een maandag en dinsdag mee geinjecteerd moet, is (in de hele wereld!!) niet voorradig!!!
Waarschijnlijk is het eind 2011 begin 2012 weer.

Dus ik moet vooral zo doorgaan (ook met hardlopen en ook hij was niet onder de indruk van mijn hoge hartslag) en begin januari terug komen. Dan doen we weer het standaard bloedonderzoek en hoop ik de echte test te kunnen doen.

Na ongeveer 10 minuten stonden we weer buiten en konden we gaan shoppen.
We zijn naar het World Fashion Centre in A'dam geweest (5 min rijden vanaf het AvL) en daar hebben we heerlijk geshopt voor mij en natuurlijk voor ons mooie meisje.

Terug in Vorden waren we helemaal op, en omdat Fleur bij opa en oma was, konden wij even een powernap doen.
En "zoals het hoort, na een dagje A'dam" zijn we met mijn ouders en Fleur lekker gaan eten.
Lekker pannekoeken eten!!

Het was me weer een dagje wel, nu even rust en dan begin januari (de 6de) terug komen!!

5 oktober 2011; hoogte punten en stappen vooruit

Ten eerst wil ik nog even aangeven dat mbt mijn borstonderzoek alles goed is, dat was ik in mijn laatst blog vergeten te melden. De uitslag was: de foto’s zijn duidelijk en er zijn geen gekke dingen te zien. Ondanks dat ik er vanuit ging dat alles goed zou zijn is het toch een enorme opluchting.

Ik zit weer boven op mijn kantoor; ben sinds begin september rustig aan begonnen met werken. Maar wat merk je dat als je niet veel hoeft te doen dat je vreselijk inefficiënt wordt. Dus daar moet ik verandering in aanbrengen en dat kost toch wel even wat moeite.

Maar voor ik ben begonnen met werken, zijn Andre en ik eerst nog een paar dagen naar Frankrijk geweest. We zijn samen met ruim 650 anderen naar de Mont Ventoux geweest. Daar is op 3 sept, op initiatief van stichting “groot verzet tegen kanker”, door meer van 550 deelnemers de Mont Ventoux beklommen.  Zowel fietsers, hard lopers als wandelaars hebben de 21 km naar de top getrotseerd. Andre en zijn fietsmaatje Hans hebben de berg zelfs 3x bedwongen. De tweede klim voor de mannen was de “echte” klim en daar hebben ook de zoon van Hans en een vriendje (Marius en Pablo) aan mee gedaan. Samen met de vrouw van Hans, Lidy, ben ik met de auto, al aanmoedigend naar iedereen, naar boven gereden. Boven hebben we de kleine mannen opgevangen; ja ze hebben het gered; geweldig hè?! En vervolgens zijn we met z’n vieren achter de grote mannen aangereden en hen en de andere “malloten” (die 3x de berg op gaan) om ze allemaal de laatste keer de berg op aan te moedigen.

De stichting “groot verzet tegen kanker”, heeft als doel om geld in te zamelen voor een aantal lokale doelen en het KWF. Dit is ook de 5^de editie van dit evenement volgens mij goed gelukt. Ze hopen (meer dan) € 500.000,- op te halen. Op de after-party op 4 november krijgen we de uitslag te horen. Andre heeft met zijn sponsoren in ieder geval goed bijgedragen (€ 3.061,-).

Het was een unieke en emotionele ervaring en had het zeker niet willen missen!!!

Na terugkomst uit Frankrijk, ben ik weer rustig gestart met mijn werk. In september beginnen met een dag in de week werken en in oktober op bouwen naar 1,5 en dan naar 2 dagen.

Het is wel weer even wennen, ik vergeet nog van alles, maar moet al wel voor verschillende klanten wat doen; dan werkt niet  helemaal goed samen.

Maar het gaat steeds een beetje beter en dat is goed.

Afgelopen vrijdag (30 sept), samen met mijn ouders naar het AvL geweest. Mijn moeder moest weer aan het infuus en ik ben meegegaan om bloed te prikken. Komende vrijdag ga ik samen met Andre naar het AvL en dan hebben we een gesprek met dr. de Boer. Dan krijgen we de bloed uitslagen en wanneer nodig wordt de hoeveelheid Thyrax die ik slik aangepast; ik denk dat ik er nog een beetje bij krijg. De klachten die ik had/heb (vergeetachtigheid, maagzuur, ongesteldheid en gewichtstoename) worden zeker minder. Vergeetachtigheid is minder geworden, maagzuurklachten zijn minder, wordt nog steeds laat ongesteld en gelukkig komt er geen gewicht meer bij; maar afvallen doe ik ook nog niet. Ik krijg zelfs “klachten” die samen gaan met een overdosis van thyrax (wat ik ook moet hebben); ben geen koukleum meer, heb het zelfs warm.

Ben begin september ook begonnen met hardlopen (via “start to run”), hierbij loop 1x per week samen met een groep en moet je 2x per week zelf nog lopen. En dan is het de bedoeling dat je na 6 weken 25 min cq 3 km aaneengesloten kan hardlopen. Omdat ik erg benieuwd was naar mijn hartslag, ben ik met een hartslagmeter gaan lopen. Blijkt bij hartslag bij al een beetje joggen al erg hoog te zijn, 190; terwijl mijn max ongeveer 184 moet zijn. Dus op aandringen van mijn hardloopcoach toch maar even  naar de huisarts geweest.

Met een hoge dosis thyrax is je hartslag in rust wat hoger, die van mij is in rust circa 70 en als ik wat gaan doen ga ik naar de 95-100. Dat is dus normaal voor iemand met thyrax, maar de huisarts vond de 190 met hardlopen wel erg hoog. Dus hij heeft contact opgenomen met een cardioloog. Deze was niet onder de indruk van mijn verhaal “komt wel vaker voor”. Dus ik kan/mag gewoon doorgaan met hardlopen. Maar ik denk er nog wel over na om een sporttest te gaan doen om onderbegeleiding toch even naar mijn hart te kijken/luisteren en kijken wat mijn “gaatje” is.

En ben best een beetje trots op mezelf, dat het hardlopen goed gaat en dat ik het goed kan volhouden. Heb nog nooit 12 minuten achter elkaar hardgelopen, maar nu wel en het ging hartstikke goed.

Nu nog even terug komend op mijn bezoek aan het AvL komende vrijdag:

Krijg dus uitslag van mijn bloed om te checken of ik nog meer thyrax moet slikken. En daarnaast gaan we het eerste onderzoek plannen om er achter te komen of alle schildklier(kanker)cellen weg zijn.

Ben erg benieuwd wat er allemaal gaat gebeuren en natuurlijk wat de uitslag zal zijn. Heb het gevoel dat het allemaal wel goed is, maar het blijft toch spannend.

Vrijdag weten we meer!!