zondag 8 mei 2011 (ingecheckt bij 't Hietink, ouderlijk huis)

Tjonge wat is er veel los gekomen nu ik weer in vertrouwde omgeving ben.

Vrijdag heeft Andre me uit het AvL opgehaald, we zijn vanuit de afdeling naar de liften gegaan naar de parkeergarage, waar Andre de auto heeft geparkeerd. Vandaar uit zijn we naar huis gaan rijden. Voelde me niet lekker, zowel in mijn hoofd als in maag/darmen. We hebben afgesproken even bij de Mac D te gaan eten. Door het rijden; ik zit rechts achterin en Andre (natuurlijk) achter het stuur; om zo zo ver mogelijk van elkaar te zitten; wordt ik nog meer misselijk. Dus ben blij dat ik uit de auto mag bij de Mac D in Amersfoort. Dan eindelijk de eerste "frisse" lucht; voor zover je van frisse lucht kan spreken op een industrieterrein naast de snel weg. Het is druk bij de Mac, dus ik ga rustig buiten aan een tafeltje zitten, met meest verweg van alle mensen en kinderen. Het duurt even voor Andre terug komt met het eten, maar dat is niet erg, ik heb even rustig kunnen zitten en rustig kunnen ademhalen. De frietjes vallen niet echt goed, dus ga verder met mijn hamburger en die valt uiteindelijk wel goed, daarna ook nog wat frietjes gegeten.
Na het eten wil ik nog even een rondje lopen, even frisse lucht en de benen strekken. We lopen een eind uit elkaar, mensen zullen wel denken dat we enorme ruzie hebben, maar niets is minder waar. Het is heerlijk om daar even samen met z'n tweeen zo te lopen!!

Terug thuis pak ik een paar spullen en gaan we naar mijn ouders, waar ik de rest van de week zal blijven. Andre heeft Fleur inmiddels al naar Eefde gebracht, waar ze het weekend bij opa en oma blijft logeren.
Doodmoe ga ik naar bed, maar het lukt niet om de slaap te vatten.

Uiteindelijk heb ik niet echt goed geslapen, ondanks dat ik in een vertrouwde omgeving ben. Heb het gevoel dat ik helemaal vol zit; zowel in mijn hoofd (gevoel van watten in mijn hoofd) als in mijn buik, beetje misselijk en last van m'n darmen. Als ik weer wat eet, gaat het weer beter; Heerlijk trouwens na een dikke week weer lekker Brinta eten!!
Heb zaterdag een paar huilbuien gehad, dan denk je "ik heb het goed en makkelijk doorstaan", maar op de een of andere manier knak je dan toch. Waarschijnlijk geef je je zelf weer wat meer ruimte om te relativeren en je te laten gaan. Wat een rare dag, kan er geen goede woorden voor vinden; het voelt vol, misschien ook wel op.
Tussen de middag weer een tukje gedaan en dat doet me gelukkig goed.
In de ochtend, samen met m'n moeder, een rondje gelopen in het bos; wat heerlijk omdat te kunnen doen.
Eind van de middag nog even een bezoekje van mijn vriendin Audrey, heerlijk om elkaar weer te zien en bij te kunnen praten. Dat doet me goed.
Na het eten het zelfde rondje nogmaals gelopen met Dibbe, hond van m'n ouders, heerlijk.

En dan s'avonds lekker gaan slapen.
Heb vannacht gelukkig weer goed geslapen en m'n moeder brengt rond 8.30 uur (net als de dag ervoor) een kopje thee op bed; wat een service!!!

Vandaag gaat het al weer een stuk beter, het volle gevoel is al een stuk minder, misselijk nog wel een beetje.
Ben trouwens benieuwd of en wanneer ik iets ga merken van de tyrax.
Merk dat ik nog wel wat moeite heb met opstarten, maar dat zal ook nog wel te maken hebben met de stijfheid in m'n nek; moet echt dagelijk een aantal keren mijn oefeningen doen om alles los te houden. Maar het gaat ook daarmee steeds een beetje beter.
Na de heerlijke Brinta even lekker douchen en dat maakt de spieren ook lekker los.

En dan is het ook nog moederdag, dus komen Andre en Fleur aan; FIJN!!!!
Fleur is blij om me te zien krijg een dikke kus en dan moet ik kadootjes uit pakken; wat een feest.
Ik word overladen met kadootjes: twee tekeningen, een reep chocolade (van een oud buurvrouw van Andre's ouders) en een mooie bedel voor aan mijn (schilklier)armband met het woordje "mom" erop.
Vervolgens gaat Fleur lekker aan het spelen alsof er niets aan de hand is, heerlijk dat ze haar eigen, normale, gang gaat; doet me goed.
Na een lange middagdut (circa 2 uur geslapen) komen Andre en Fleur nog even langs en blijven eten.
Wanneer ze weer weggaat doet Fleur ook helemaal niet moeilijk dat ik hier blijf.

Vanavond nog even een bezoekje gehad van mijn vriendin Nadine, fijn om haar ook weer even te zien en bij te kletsen.

Heb vandaag gemerkt dat mijn conditie totaal weg is, dus daar ga ik deze week aan werken; elke dag lekker lopen. Merk ook dat ik heel blij ben dat ik nog even niet een gezin en een huishouden hoef te runnen; heerlijk hier in huize 't Hietveld.

Nu wordt het tijd om naar bed te gaan en een eind te breien aan mijn blog voor vandaag.