Om 10.45 uur moet ik me melden voor de echo en omdat we lekker op tijd zijn ga ik eerst vast bloedprikken; hebben we dat in ieder geval vast gehad.
Eerst proberen ze links te prikken, maar dat lukt niet; dus dan maar recht en een paar minuten later loop ik met een pleister op elke arm weer weg.
Om 11.00 uur heb ik mijn echo van de hals en Floortje komt ook even meekijken en dan natuurlijk even koffie drinken. Dus met 2 “fans” sterk stappen we de echokamer binnen.
In het AvL doen ze hier gelukkig niet moeilijk over.
Met het echo-apparaat voor zowel links, voor als recht in mijn hals gekeken naar met name lymfeklieren.
Links ziet alles er goed uit (de niet geopereerde kant); lymfklieren zien er goed en normaal uit.
MAAR aan de rechterkant zien ze ook nog wat lymfklieren zitten (dit is wel normaal, met een operatie krijgen ze nooit alles weg) en die zien er helaas anders uit. De vrouw (arts) die de echo uitvoert, noemt ze “verdacht” en daarom moet er een punctie van genomen worden.
Dit wordt gelukkig direct gedaan.
Dus gaan ze met een naald m’n hals in, net onder/achter mijn oor, en halen uit één van de verdachte lymfklieren wat weefsel, zodat dit onderzocht kan worden.
En daar lig je dan, met in eerste instantie een gevoel dat het allemaal goed zal zijn, helemaal verslagen.
Heb het gevoel dat ik vorig jaar over boord ben geslagen, heb zitten spartelen, weer omhoog ben geklommen en nu net bij de reling ben om er over heen te klimmen en weer verder te gaan. Maar helaas ben weer terug gegleden naar halverwege de boot.
En dat voelt zwaar k*t!!!!
En dan wordt het dus vanzelf een huildag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten