Donderdag 14 april (avond, door Andre)

Donderdag (avond)

Ik krijg rond 17:00 uur een telefoontje van het AvL met de mededeling dat Edith weer op de afdeling ligt. Al met al heeft ze ruim 3 uur op de uitslaapkamer gelegen. Ze is erg wakker en kan meteen al goed praten; geen last van d’r stembanden dus. Ze krijg wat soep en appelmoes en neemt van beiden een paar happen; in ieder geval weer iets in de maag. Het valt goed, al is het weinig.

Van der Hage komt vrolijk binnen om even kort te vragen hoe het gaat en nogmaals verslag te doen van zijn geleverde werk. Hij is gauw klaar, want alles ging geheel volgens het boekje. Belangrijk detail is dat er minimaal 3 bij-schildklieren zijn blijven zitten; als je deze niet meer hebt, moet je ook veel calcium tabletten gaan slikken. Edith dus gelukkig niet.

Draaien in bed doet erg veel pijn; haar rechter schouder (spier) en de rechter drain zijn erg gevoelig. Het lukt uiteindelijk om voorzichtig op haar linkerzij te draaien en ze wil even slapen; voor mij een mooie gelegenheid om zelf even wat te gaan eten. Het wordt shoarma bij een Turk om de hoek J

Als ik rond 19:00 uur terug kom, ligt ze te slapen op haar zij, precies zoals ik haar achtergelaten had voor het eten. Ik wil haar natuurlijk niet wakker maken, maar op het moment dat ik weg wil gaan, komt er een verpleegster vragen om drinken; ze wordt alsnog wakker. Ze gaat rechtop zitten en voelt zich weer een stukkie beter dan anderhalf uur daarvoor. Ik maak wat foto’s van d’r hals en drains; zelf wil ze dit allemaal nog niet zien. De foto’s zijn voor later….

We kletsen wat en dan wil ze graag haar moeder zelf bellen; we bellen naar Vorden en horen een zeer verbaasde stem aan de andere kant van de lijn; het wordt een leuk gesprek en ik weer zeker dat beiden hierdoor vannacht rustiger kunnen slapen. Ook mijn moeder bellen we nog even; ook die is verbaasd en blij om Edith zelf te horen. Met Fleur gaat het helemaal goed; ze wil niet aan de telefoon komen en we horen een duidelijke ‘nee’ van haar aan de andere kant van de lijn. Typisch Fleur met d’r eigen willetje. Edith kan er hartelijk om lachen. Alles onder controle in Eefde en alle moeders zijn gerust….

Ik ga om 19:45 uur naar m’n kamer en Edith zal waarschijnlijk snel gaan (proberen te) slapen. Ze is nog steeds erg moe. Logisch na een operatie van 5 uur lijkt me ! ikzelf ben ook helemaal leeg, wat een dag vol stress en emotie. Ben minder moe van 100km. fietsen dan van een dag als deze….. maar we hebben het gehad en zijn erg blij dat het allemaal zo gegaan is als verwacht en gehoopd.

ik wil namens Edith en mijzelf iedereen enorm bedanken voor het meeleven vandaag; ik heb de hele dag rond gelopen met 2 telefoons en heb zeker 40 smsjes en daarnaast nog vele emails ontvangen. en dan nog alle belletjes. erg leuk, lief en bemoedigend allemaal.