Donderdag 14 april (ochtend, door Andre)

Edith slaapt afgelopen nacht voor het eerst in het ziekenhuis; geen waardevolle spullen mee en weinig tijd op donderdag ochtend omdat om 8:15 uur de operatie gaat beginnen. Aan mij (Andre) dus de taak om voor deze lange dag het blog te schrijven…..

4:50 uur

Ik wordt wakker in het Gasthuis; prima geslapen moet ik zeggen. Ik mag vanochtend nog even naar Edith toe; afgesproken dat ik rond 7 uur in het ziekenhuis ben, omdat ze rond 7:45 naar de OK zal gaan.

Gisteravond nog wat mensen gesproken in de uiterst sfeervolle woonkamer (zo heet het ook) hier in dit Gasthuis; allemaal partners van kanker patiënten die in dit huis verblijven tijdens de operatie/behandeling van hun man of vrouw. De meeste mensen zijn 50+, met enkele uitzonderingen, waaronder ik. Wat me ook opvalt is dat er vele mensen uit andere landen zijn, die puur naar Amsterdam (lees Avl) komen voor een behandeling tegen kanker; een aantal mensen die ik spreek geven aan dat AvL wereldwijd ook gezien wordt als een van de vooraanstaande oncologische ziekenhuizen. Daarom zijn ze hier. Het bevestigd me nogmaals dat we aan het juist adres zijn.

Edith zal rond 5:30 uur gewekt worden voor een laatste kopje thee; daarna moet ze nuchter worden en blijven. Ik hoop dat ze goed heeft kunnen slapen ondanks alle spanningen. Ze heeft gisteravond een slaappil genomen.

Ik ga maar scheren en douchen; slapen gaat nu toch niet meer. Wil snel naar haar toe voor een laatste kus voor de operatie…..

7:00

In het ziekenhuis is het nog doodstil; ik ga snel naar de 5^e verdieping. Ben erg benieuwd hoe Edith zich voelt, zo vlak voor de operatie.

Ze ligt erg ontspannen op bed, in een prachtig bruin ‘hemd’. ik schrik, nu wordt het echt menens. Al weet je dit al zo lang, zo’n moment is heel confronterend. Wetende dat ze binnen een uur op de OK ligt... Maar Edith is erg rustig, ontspannen en maakt grapjes. Ongelofelijk hoe ze zich bij de hele situatie neerlegd. We drinken nog wat, praten over veel kleine, praktische dingen na de operatie, maar ik neem nix in me op. Om 7:45 wordt ze opgehaald door een verpleegster; ik mag mee tot aan de lift, daarna niet meer. Een laatste kus en dan begint het wachten….

9:00 uur

Na wat ontbijt en gepraat te hebben in het Gasthuis met andere lotgenoten, ga ik richting Schiphol. Richard Bottram loopt daar dagelijks een marathon in z’n ‘Wheel of Energy’ (www.wheelofenergy.org) een prachtig initiatief tegen kanker en leven met kanker. Ik ken Richard nu een jaar of 3, sinds zijn vriendin, mijn collega bij SAP destijds, is overleden aan longkanker.

Ik spreek Richard regelmatig als ik voor m’n werk op Schiphol ben. Ik maak bijna altijd even een praatje met hem maar daarna draai je je om en je leven gaat gewoon verder.

Nu is het anders; je bent zelf een lotgenoot geworden met een partner die kanker heeft. Stijf van de stress stap ik op een spinning fiets en begin rustig wat te trappen. Het wiel wordt de komende dagen draaiende gehouden door een politiekorps uit Amsterdam. Erg gezellige lui, maar ik heb er weinig oren na…..

Dr. Van der Hage zou me bellen rond 10 uur, als zijn deel vd operatie is afgerond. Het is inmiddels 10:30 uur en ik heb nog niets gehoord. Je gaat je vanalles afvragen…..

11:00 uur nog niets, 11:30 uur nog niets…. Zou die me vergeten zijn ? complicaties ? ander spoedgeval tussendoor ?

Krijg weer even wat afleiding door een goed gesprek met Richard; hij was erg geschrokken van Edith’s situatie en gaf aan de komende dagen voor Edith te lopen. Ook hij wordt emotioneel; hier doe je het uiteindelijk allemaal voor.

Na bijna 2 uur fietsen vind ik het genoeg; ik haal wat te drinken en ga terug naar het AvL. Nog steeds niets gehoord. Ik besluit de afdeling te bellen vanuit de auto; ik krijg iemand aan de telefoon die direct in het systeem kan kijken; ‘ze zijn nog bezig zie ik’. Tja daar heb ik wat aan. Ik dring aan op informatie en binnen 2 minuten wordt ik gebeld door Dr. Van der Hage; eindelijk, om 11:54 uur !!

Alles gaat voorspoedig !! schildklier is zonder complicaties verwijderd, hij heeft al enige lymfeklieren weggenomen en laat nog een stukje weefsel onderzoeken; zeer waarschijnlijk is dit een bij-schildklier dus die laten ze dan mooi zitten (erg belangrijk voor calcium huishouding in je lichaam). Zoals het past bij een chirurg, praat hij erover alsof je biefstuk aan het snijden bent….. toch lucht het me enorm op. Dr. Smeele heeft inmiddels de operatie van hem overgenomen en ze verwachten rond 13:00 uur klaar te zijn. Dat uurtje wachten gaat nog wel lukken ! ik krijg weer moed, rust en honger. Ga wat eten……..