Maandag 7 maart 2011:

In de ochtend al telefonisch contact met mevr Derksen. Heeft meegekregen dat we naar A’dam willen. Geef aan dat we er al zijn geweest, hierop reageert ze naar mijn idee verontwaardigd; het gaat toch om mijn en niet om haar??!! Geeft me een vervelend gevoel, maar is gelukkig ook zo weer weg.

Heb haar nog gevraagd even te checken of mijn weefsel al naar A’dam is gestuurd en wat de uitslag van de punctie is. Van het eerste geeft ze aan dat A’dam dat moet aanvragen; ja klopt maar ik wil dat zij het even checkt; weer zo’n negatief antwoord, bah. En helaas de uitslag van de punctie is er nog niet.

Eind van de dag belt mevr Derksen weer, de uitslag van de punctie is er: er zitten uitzaaiingen, maar er zijn geen lymfekliercellen gevonden, dus dat is een beetje raar. Ik heb het fout begrepen en dacht dat er geen schildkliercellen waren gevonden, en dus dat het een ander soort kankercellen zijn. Dit is de eerste maal dat ik helemaal in paniek ben!!

Mevr Derksen zal van deze uitslag nog een brief naar mijn huisarts sturen en deze mailt ze ook naar mij.

Krijg hem netjes binnen een half uur in mijn mailbox, maar van de inhoud snap ik niet veel.

S’avonds komt Hilda, vriendin en bedrijfsarts, aan; voordat ze nog maar goed en wel zit, heeft ze al een uitdraaitje van de brief onder haar neus. Ze is aan het analyseren gegaan: het zijn uitzaaiingen en hebben nog steeds hun schildklierfunctie (raar, maar staat bijna te juichen!!), er wordt nog wat verteld over de vorm van de cellen en hoe er is onderzocht en dat er geen lymfekliercellen zijn gevonden; dat is het rare.